بیوگرافی و جزیئات درگذشت حسین آهی شاعر و گوینده رادیو
حسین آهی تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند و پس از آن بر زبانهای فارسی، عربی، پهلوی و آلمانی تسلط یافت. حسین آهی در علومی مانند صرف، نحو، منطق، نجوم، فقه، اصول عروض و کلام دست به مطالعه و پژوهش زد و در آنها صاحبنظر شد.
اوّلین پژوهشهای او در مباحث شعری و ادبی در سال ۱۳۵۵ ثمره میدهد؛ تا آنجا که هنوز به ۱۸ سالگی نرسیده بود که کتاب بحور شعر فارسی را منتشر میسازد و در همان دوران تحسین تنی چند از بزرگان شعر فارسی نظیر دکتر شفیعی کدکنی و مهدی اخوان ثالث را بر خود برمیانگیزد اخیراً نیز بهاءالدین خرمشاهی به ویژگیهای این اثر اشارهای داشتهاست.
علت فوت حسین آهی گوینده رادیو
حسین آهی گوینده رادیوبه علت سرطان غدد لنفاوی دار فانی را وداع گفت. وی مدتی را به دلیل بیماری بستری بود و سه شنبه ۸ مرداد پس از یک دوره بیماری در منزل درگذشت.
حافظ آهی فرزند وی درگذشت این شاعر و گوینده را تایید کرد.
حسین آهی در صدا و سیما
اولین برنامه حسین آهی در تلویزیون با کاروان شعر و موسیقی که در دههٔ ۱۳۸۰ خورشیدی از شبکه دو سیما پخش میشد.
تماشاگه راز
از اواخر سال ۱۳۸۸ حسین آهی شروع به اجرای برنامهٔ «تماشاگه راز» در شبکهٔ رادیویی فرهنگ کردهاست. برنامه «تماشاگه راز» همه روزه از ساعت ۱۸:۳۰ تا ۱۹ به وقت تهران از شبکه رادیویی فرهنگ تا اواخر بهمن ماه ۱۳۹۲ پخش میشد.
کارشناسی و اجرای این برنامه به عهدهٔ حسین آهی است و سردبیری و تهیهکنندگی آن را سهیلا رضایی به عهده دارد.
بخش شبانگاهی چهارشنبهشبهای شبکه پیام
در برنامهای دیگر از برنامههای صدا و سیما، بخش شبانگاهی رادیو پیام در روزهای چهارشنبه، میزبان حسین آهی است و او به اشاعهٔ مباحثی در زمینهٔ تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران میپردازد.
بررسی نکات ویرایشی زبان فارسی، اشاره به لغزها و چیستانهای دیرینهٔ زبان فارسی، خوانش اشعار و داستانهای بزرگان ادبیات ایران و جهان و بررسی آنها از دیگر بخشهای این برنامه است. در قسمتی از برنامه تلویزیونی «رادیو مستند» از شبکهٔ مستند، یکی از شبهای اجرای حسین آهی به تصویر کشیده شد. که از جمله قسمتهای این برنامه، خواندن ترانهٔ «من به این جملهٔ نمیاندیشم» فریدون مشیری بودهاست.
این برنامه به تهیهکنندگی وحید رستگاری و صدابرداری کامبیز حکمتی است و به مدت ۴ ساعت هر چهارشنبه شب از ساعت ۲۲ به وقت ایران بهصورت زنده اجرا میگردد.
مقالات منتشرشده در کیهان فرهنگی
فروردین ۱۳۶۳، در مقالهای با عنوان «یاد در سالمرگ استاد محمّدعلی ریاضی»، به بررسی آثار و احوال محمّدعلی ریاضی یزدی در ادب فارسی میپردازد.
مهر ۱۳۶۳، در مقاله «مرثیه آفتاب»، به بررسی تألیفات عمان سامانی و به خصوص مدحیهها و مراثی وی در مورد اهل بیت میپردازد.
آبان ۱۳۶۳، حسین آهی به همراه مهرداد اوستا، مهدی درخشان و محمّد روشن در منزل محمّدتقی مدرّس رضوی حاضر میشوند و مصاحبههای آنها ذیل مقاله «استاد محمد تقی مدرس رضوی بزرگ معرف سنایی و خواجه نصیر» منتشر میشود. حسین آهی در آنجا به تصحیح و توضیح «المعجم فی معاییر اشعارالمعجم» صورت گرفته توسط مدرّس رضوی اشاره میکند و مدرّس رضوی را تکمیلکننده کار عظیم ادوارد براون و محمّد قزوینی در جمعآوری المعجم برمیشمرد.
در طی سالهای دهه ۶۰ هجری شمسی، آهی در ذیل مقالاتی با عنوان «نگاهی به کتابهای تازه»
به معرفی و نقد کوتاهی از کتب منتشر شده در آن زمان اقدام میکند.
مقالات منتشرشده در ماهنامه حافظ
در شماره ۶۹، در اردیبهشت ۱۳۸۹ تحت عنوان «نقدی بر مناظره مکتوب امین و امیری فیروزکوهی»، آهی مقالهای انتقادی را پیرامون قصیدهٔ «فریده» سیّدکریم امیری فیروزکوهی و اظهار نظری در باب عدم رعایت اصل آزادی و عدم رعایت حقوق بشر توسط سید حسن امین در شماره ۶۸ همین ماهنامه، میپردازد.
در شماره ۷۰، در خرداد ۱۳۸۹ آهی در مقالهای با عنوان «وزنهای قالب مثنوی»، به بررسی هفت بحر، از متداولترین بحور مثنوی میپردازد و در آن مقاله بحر «خفیف مـَخبون اَصلَم مُسَبَّع» را بهترین بحر برای سرایش مثنوی برمیشمرد و از مصادیق آن «هفت پیکر نظامی»، «سیرالعباد الی المعاد، کارنامه بلخ و طریقالتحقیق از سنایی» و «جام جم اوحدی مراغهای» را یاد میکند.
در شماره ۹۵، در تیر ۱۳۹۱ تحت عنوان «آمار کامل عروضی دیوان حافظ»، به بررسی بحرهای به کار رفته در غزلیات خواجه حافظ شیرازی پرداخته و فهرستی کامل از آنها را به ترتیب فراوانی و علاقهٔ خواجه حافظ در استفاده از آن بحرها ارائه نمودهاست.
در بسیاری از شمارههای ماهنامه حافظ، اشعار آهی تحت عنوانهایی چون «با شاعران امروز»، «سه غزل از سه استاد» و «۱۲ شعر دیگر برای ماهنامه حافظ و سردبیرش» به چاپ میرسد.
همچنین در نشریاتی چون «هنر و معماری» و «زمانه» اشعار و سخنان حسین آهی به صورت پراکنده به چاپ رسیدهاست.
غزلی از حسین آهی
روشن از مهریم، خورشید جهانگردیم ما در هوای عشق امّا کمتر از گردیم ما
گرچه روشن نیست چشم روزنی از برق شوق کوچههای پرسه را، رندان شبگردیم ما
تا برآییم از غبار شب به قصر آفتاب ذرّهآسا بر مدار مهر میگردیم ما
در لباس فقر، کوس پادشاهی میزنیم چون نیفرازیم سر بر آسمان؟ فردیم ما
شاه مات افتاد و برشد شحنه بر اسب مراد بر سر خود کس چه میداند چه آوردیم ما
دامن پاکم به مدح شیخ و شاه آلوده نیست عرصه آزادگی را بیهماوردیم ما
حرمت مام وطن را داشتیم از مهر، پاس هرچه را بردند اینان، بازآوردیم ما
لالهٔ دل؛ شعلهور، در خون تپید از داغ عشق تا چراغی بر مزار خویش برکردیم ما
کاش درگیرد دمی، از دود دلها آتشی داد؛ کز بیداد دی، دیریست دمسردیم ما
طبع «مشفق» گرم؛ «آهی»! کآفتاب زندگیست ورنه از بیمهری گردون چه میکردیم ما
آثار تألیفات و تصحیحات حسین آهی
آثار (تألیفات و تصحیحات)
بررسی جامعی در بحور شعر فارسی، انتشارات خزر، ۱۳۵۵[۳۴] و به صورت پاورقی در مجله سروش از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲.
حاشیه بر ارث شرح لمعهِ شهیدین، انتشارات نور دانش، قم، ۱۳۵۴.
فهرست کامل عروضی دیوان ناصر خسرو، انتشارات فروغی، ۱۳۵۶.
حواشی و تعلیقات و تصحیح المعجم شمس قیس، انتشارات خزر، ۱۳۵۶.
فرهنگ اصطلاحات ادبی، انتشارات حیدر بابا، ۱۳۶۰.
اصول زبان فارسی، انتشارات حیدربابا، ۱۳۶۰.
فنون شعر فارسی (بدیع و بیان)، انتشارات حیدربابا، ۱۳۶۰.
فصول شعر و اصول شاعری، سلسله مقالات مندرج در مجله سروش در ۶۵ شماره از سال ۱۳۶۲.
دیوان فیضی بزرگترین شاعر سدهٔ دهم سرزمین هند، به کوشش حسین آهی، انتشارات فروغی، ۱۳۶۲.
دُرّهٔ نجفی؛ در علوم عروض، بدیع، قافیه، به کوشش حسین آهی، انتشارات فروغی، ۱۳۶۲.
تصحیح کامل معیارالاشعار خواجه نصیر طوسی، انتشارات سروش، ۱۳۶۲.
فنون ادبی (عروض فارسی)، از سلسله کتابهای درسی آموزش و پرورش برای سال چهارم دبیرستانها، ۱۳۶۳.
فهرست کامل عروضی دیوان قطران تبریزی، انتشارات خزر، ۱۳۶۲.
خیامشناسی، انتشارات سروش، ۱۳۶۳.
فرهنگنامه آلمانی فارسی، ناشر مدرسه ایرانیان در آلمان، ۱۳۶۵.
هفتاد قاعده، ناشر، مدرسه ایرانیان در شهر کلن آلمان، ۱۳۶۶.
کلیات دیوان مولانا بیدل دهلوی، به کوشش حسین آهی، انتشارات فروغی، ۱۳۶۶.
مقدمه و حواشی بر دیوان عمادالدین نسیمی، انتشارات فروغی، ۱۳۶۹.
فهرست عروضی حافظ، انتشارات اسدی، ۱۳۷۱.
دیوان ریاضی یزدی، حواشی و تصحیح و مقدمه، انتشارات اسدی، ۱۳۷۱.
تصحیح و شرح دیوان کامل بیدل، انتشارات معین، ۱۳۷۶
خوانش و شرح کامل ابیات غزلیات حافظ در «دانشنامه چندرسانهای حافظ»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، پایگاه نورسافت، شابک: ۹۷۸۶۰۰۲۳۶۱۰۵۹، ۱۳۹۱.
پیشگفتاری در شاهنامهشناسی در «بزرگترین نرمافزار چند رسانهای شاهنامه فردوسی»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، پایگاه نورسافت، شماره شناسنامه اثر: ۶۹–۱۱۲–۳۸، ۱۳۹۲.
قرائت متن کامل مثنوی معنوی در «سپهر سخن مولانا»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، پایگاه نورسافت، شماره شناسنامه اثر: ۰۳۸۹۲۸–۰۰۵۳۸–۸، ۱۳۹۲، با همراهی امیر نوری.
فیلمی قدیمی از شعرخوانی زندهیاد حسین آهی
زندهیاد حسین آهی نویسنده، ادیب و فرزند استاد حاج علی آهی بود که مدتها به اعتبار و احترام پدر شاعرش تخلص میکرد. آن مرحوم برنامهها و شعرهای بسیاری برای رادیو تدارک دیده بود که همگی در یاد و خاطره مخاطبان ماندگار شده است.
منبع:بیوگرافی حسین آهی